Weer thuis!
Gisteren even geen update, want we hadden belangrijkere dingen te doen; naar huis gaan!
Hoewel de nacht van zaterdag op zondag niet zo goed was, Oliver moest overgeven en kreeg koorts, mochten we, onder strikte voorwaarden, wel naar huis toe. In de hoop dat Oliver thuis sneller en beter op zou knappen. De wond en zijn temperatuur goed in de gaten houden en bij twijfel bellen. Dat moet lukken!
Op zich gaat het redelijk. Het algehele herstel valt ons wel wat tegen; Oliver ligt vooral veel in bed of op de bank, lopen is lastig voor hem. We denken dat dit komt door zijn rompinstabiliteit; hij heeft normaal gesproken al zijn buikspieren nodig om balans te houden tijdens het lopen en deze spieren zijn tijdens de operatie ook aangetast. Daarnaast zal de wond ook wel iets trekken dus vindt hij liggen het fijnst. Hij vindt het spannend om naar zijn buik te kijken dus dat doen we nog even niet, komt vanzelf wel. We hadden verwacht dat Oliver sneller weer de oude zou zijn. Maar goed, wat niet is, komt vast snel!
Dag 2
Een korte update, want geen zin in een uitgebreid verhaal ;-)
Afgelopen nacht was ok; Oliver was veel huilend wakker en elke 2 uur was er wel een monitor die piepte. Bijna vergelijkbaar met thuis, haha.
De sondevoeding gaat tot nu toe goed en ook gewoon eten gaat goed. Hij heeft nog niet veel trek, maar eet redelijk.
Oliver was vandaag nog steeds erg mak en lag veel in bed. Daarnaast even in z'n rolstoel gezeten. Hij vindt z'n buik met de wondjes maar spannend, logisch ook. En hij is erg bang voor elke arts of verpleegkundige die binnen komt; dat breekt m'n hart.
Nu hopen dat de sondevoeding vannacht ook goed gaat (nu niet meer verdund, maar dezelfde samenstelling als thuis), hij geen koorts krijgt en de pijn onder controle, dan mogen we morgen naar huis!
Dag 1 - operatie goed gegaan!
Vanmorgen in alle vroegte (6 uur... daar is eigenlijk weinig "vanmorgen" aan, dat is gewoon midden in de nacht ;-)) vertrokken naar het ziekenhuis, want Oliver werd als eerste geopereerd. Eenmaal aangekomen op de kinderafdeling ging alles heel vlot. Oliver was heel dapper; bloeddruk meten, vingerprik, temperaturen, hij onderging het allemaal zonder al te veel gesputter. Daarna kwam de pedagogisch medewerker uitleg gegeven aan Oliver (en ons) over hoe het allemaal in zijn werk zou gaan; een vreemde pyjama aan, in je bed over de gang met papa en mama, dan moet mama een gekke overall aan en muts op, nemen we afscheid van papa (die gaat alvast wachten in de Familiekamer) en mag mama nog mee met Oliver, totdat hij in slaap valt. Een enorm team (zelfs ik was er van onder de indruk) en allemaal even lief voor Oliver en voor ons. Oliver werd in slaap gebracht en ik ging terug naar Tim, samen wachten.
Na zo'n 45 minuten kwam de chirurg ons vertellen dat de operatie goed gegaan was. Gelukkig! Stap 1 achter de rug. Kort daarna kwamen ze mij halen en mocht ik bij Oliver op de uitslaapkamer. Dat was even alle zeilen bij zetten, want Oliver werd heel erg overstuur wakker, hij leek ook veel pijn te hebben dus troostkunsten 2.0 uit de kast getrokken, wat morfine en uiteindelijk viel hij weer rustig in slaap. Na een half uurtje werd hij rustiger wakker en gebaarde hij dat hij 'samen met mama in het ziekenhuis' bleef slapen - en dat klopt; dat hadden we hem verteld; papa gaat straks weer naar huis naar Pepijn en mama en Oliver blijven samen in het ziekenhuis slapen. Dat leek hem wel wat... ik hoop dat dat ook geldt voor dat 'slapen' en niet alleen voor het samen zijn met mama ;-)
De rest van de dag heeft hij best wel wat pijn gehad, maar met medicatie was het te doen. Verder lag hij vooral als een mak lammetje in bed. Sinterklaas en Piet kwamen nog even om de hoek kijken en brachten een mooi cadeau. En alsof dat nog niet genoeg was; hing er zelfs een piet voor het raam! Allemaal geregeld door 'Make a wish foundation'. Hoe mooi!
Nadat hij al verwend was met een Sint cadeau (en ook wij hadden wat cadeautjes meegenomen ter afleiding), kreeg hij ook nog een speciale pop, die ook een gastro stoma heeft. Deze poppen worden speciaal gemaakt door de moeder van een kinderchirurg hier in het ziekenhuis, ookal zoiets moois! Deze dingen zorgen voor welkome afleiding!
Sinds vanmiddag krijgt hij langzaam wat water door zijn gastro stoma heen en dit gaat goed. Daarnaast mag hij wat vloeibaar voedsel, maar dat gaat er nog niet echt in (geen trek). Straks voorzichtig beginnen met sondevoeding en als dat allemaal goed gaat, mag hij morgen wat vast voedsel proberen te eten.
Voor nu vindt hij het slangetje in zijn buik toch wat spannend en durft hij nog niet echt te bewegen. Hopelijk kan zijn infuus er morgen uit en wil hij dan even uit bed.
Nu hopen op een rustige avond en nacht...
